Rouw en verlies
“Iedereen vroeg hoe het met mama ging maar niemand vroeg hoe het met mij ging”. Op mijn eigen kamer ging ik dan in een hoekje met mijn knuffels zitten huilen.”
Iedereen staat voor zijn eigen, unieke “rouwarbeid”. De werkelijkheid van het verlies onder ogen zien. De pijn van het verlies ervaren. Je aanpassen aan de wereld ná dit verlies, weer leren genieten en herinneringen bewaren (Manu Keirse). Onverwerkt verlies en verdriet kunnen verder levensgeluk in de weg staan.
Kinderen en de dood, dat klopt niet. Dat druist in tegen elk gevoel van logica. Kinderen waarvan een ouder overlijd. Een voetbaltrainer, jouw beste vriend, komt plotsklap om bij een auto ongeluk. Kinderen die hun opa of oma zó missen dat ze met hun gevoelens in de knel komen. Niet alleen dood is verlies. Maar ook kinderen met een broertje of zusje met een handicap of ongeneeslijke ziekte of kinderen die hun ouder niet zien door echtscheiding, kunnen baat hebben bij rouwverwerking.
Kinderen en de dood, dat klopt niet. Dat druist in tegen elk gevoel van logica. Kinderen waarvan een ouder overlijd. Een voetbaltrainer, jouw beste vriend, komt plotsklap om bij een auto ongeluk. Kinderen die hun opa of oma zó missen dat ze met hun gevoelens in de knel komen. Niet alleen dood is verlies. Maar ook kinderen met een broertje of zusje met een handicap of ongeneeslijke ziekte of kinderen die hun ouder niet zien door echtscheiding, kunnen baat hebben bij rouwverwerking.
Voorbeeldcasus
Josine (8) heeft haar vader verloren. Maar de zwaarte neemt af als ik, als buitenstaander, daadwerkelijk naar het kind luister. Herinneringen ophalen, fotoalbums van papa en de kleine meid bekijken. Samen hielden ze van paarden en trampoline springen. En als ze zich iets niet kan herinneren of snapt, vragen we mama om uitleg te geven. Samen praten we over de situatie, leggen we deze uit, zodat Josine het verlies kan begrijpen en weet dat het verdriet er mag zijn. Dan kan de lichaamsenergie weer gaan stromen en het hoofd, hart en de gevoelens van het kind weer verbinden. Met een grote glimlach loopt Josine met een van klei gemaakt paard, een trampoline en een papa en kind in een glazen kistje de deur uit. Met haar rouwboekje in haar hand zwaaiend. “Als ik het nog eens nodig heb om te praten, dan kom ik bij jou langs hoor”.“Rouw is de achterkant van liefde”
- Johan Maes
